8 Aralık 2011 Perşembe

Ama anne, küçücük...

Şimdi kış geldi ya, bizim apartmanın bahçesinde dolanan kediler apartmanın içine girmeye başlarlar...
Hepsi değil ama özellikle bir tanesi çok acayip. Apartmana birisini  girerken görsün usulca ayaklarının arasından geçip kendini apartmanın içine atıyor. Sonra, kendisini, muhtelif katlarda daire paspaslarının üstünde görebiliyorsunuz:)
Çok olmuştur biz tam dışarı çıkmak üzereyken paspasın üstünde onu görüp, basmamak için cebelleştiğimiz...
İnsan kıyamıyor da, hava soğuk, aç mı, susuz mu acaba diye kapıya bir kap yiyecek koyuyorsun ondan sonra yerleşiyor paspasa :))

Tabii bizim evdeki küçük adam es kaza kapıyı açıp kediyi gördü mü seyreyleyin şamatayı...
Daha dün akşam, arkadaşının  gelmesini beklerken, sürekli aa geldiler mi diye kapıya koşuyordu, bir de baktı ki kedicik karşı dairenin paspasına kurulmuş...

Bizimkisi kediyi görünce koştur koştur "Anneee acıkmış, bak ama küçücük" diyor:) Avuçlarını da açıp birleştirmiş minnacık işareti yapıyor:) Sanırsınız yeni doğmuş minnacık bir yavru kedi, yok vallahi  koskoca kedi ama  benim oğlumun gözüne pek bir küçük geldi sanırım:)

Tabii çocuğu hayvanlardan soğutmamak, sorumlu davranıp örnek olmak lazım diye hemen bir kaba (işte yoğurt kaplarının faydası burda ortaya çıkıyor)  süt koyup kapının önüne bıraktık.
Kedicik içti, bizimki seyretti...

Bir ara bi baktım benim oğlan süt kutusunu tezgahtan aşırmış kucağında taşıyor. Neymiş kedinin sütü biterseymiş kendisi verecekmiş :)))



Kedi içeri girmesin , bizimki dışarı çıkmasın diye bayaa bir uğraş verdim dün akşam..
Baktım kedicik bizim eve girmeye pek niyetli, mecbur kapadım kapıyı, ama bizim kuzu artık kapıyı açmayı öğrendiği için sürekli açıp bakıyor:)) Sonunda oyalayacak başka bir şey buldu da kurtulduk:))

Çekemedim ama yukardaki resmin bir sonraki versiyonunda kedi süt içerken bizimki kapı önündeki taşa boylu boyunca yüzükoyun yatmış, onu seyrediyordu : D

Çok alem bu çocuklar çoookk... Acaba bizde mi böyleydik?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder